1927: De Vredestein-fabriek heeft al een aanzienlijke omvang bereikt. Er worden op grote schaal buitenbanden geproduceerd, ook voor de export naar met name Engeland. Daarnaast vervaardigt Vredestein binnenbanden en allerlei andere rubberartikelen, van dichtringetjes tot de bekleding van zware ijzeren walsen voor industriële doeleinden.

De Vredestein-fabriek in Loosduinen (KLM-luchtfoto 1927)

1934: Vredestein opent een nieuwe fabriek in Doetinchem. Grootste concurrent binnen Nederland is Hevea in Heveadorp.

1947: Vredestein begint in Enschede met de fabricage van autobanden.

1951: De N.V. Rubberfabriek Vredestein viert het bereiken van een totale productie van 20 miljoen banden.

1959: Vredestein neemt aan het einde van het jaar de Bataafsche Rubber Industrie Radium te Maastricht over. De onderneming beschikt nu over fabrieken in Loosduinen, Doetinchem, Enschede en Maastricht. Met een totale personeelssterkte van 5.000 werknemers is Vredestein het grootste rubberverwerkende concern van de Benelux.

1962: E.L.C. Schiff, president van de raad van bestuur van Vredestein, overlijdt. Vredestein neemt enkele maanden later concurrent Hevea over en voegt de bedrijven samen.

1965: W.K. Oorlog volgt zijn vader als directeur van Vredestein op, nadat deze het bedrijf meer dan 40 jaar heeft geleid.

1972: Vredestein wordt overgenomen door het Amerikaanse concern Goodrich.

1976: De Nederlandse overheid neemt Vredestein over.

Vredestein emaillebord Foto: Maarten Bak

1977: De vestiging van Hevea in Heveadorp gaat dicht. Hevea in Raalte produceert rubberlaarzen.

1984: Vredestein viert het 75-jarig bestaan. Jaarlijks worden er in Doetinchem 10 miljoen fietsbanden geproduceerd. Vredestein is daarmee de grootste of de op een na grootste (de berichten spreken elkaar tegen) van Europa en ook wereldwijd gezien staat Vredestein aan de top.

1987: Met de introductie van de Vredestein "Perfect" buitenband met antileklaag zet Vredestein de toon binnen de fietsbandenmarkt.

Begin jaren negentig trekt zich de overheid uit het concern terug en gaat Vredestein als particuliere, inmiddels beursgenoteerde onderneming verder. In deze tijd krijgt Vredestein Fietsbanden BV het moeilijk. De "Perfect" antilekband scheurt regelmatig en beschadigd de goede naam van Vredestein. Ook bij de binnenbanden zijn er kwaliteitsproblemen. De concurrentie uit ondermeer het Verre Oosten neemt toe. Tussen 1990 en 1995 halveert de afzet van Vredestein Fietsbanden.

     De traditioneel stevige positie van Vredestein binnen de Nederlandse fietsenvakhandel begint af te brokkelen. Vredestein maakt de duurste banden, terwijl de kwaliteit van de producten de vroegere rol als onaangevochten marktleider niet langer rechtvaardigt. Vredestein Fietsbanden is binnen het concern een verlieslijdende divisie. Nieuwe directeuren en de bijbehorende reorganisaties wisselen elkaar in hoog tempo af. Van de eens meer dan duizend werknemers zijn er in 1998 in Doetinchem nog 200 over.

     Eind 1999 kondigt de directie de verplaatsing van de fietsbandenproductie naar een lagelonenland aan. 125 werknemers verliezen hun baan. De verkooporganisatie wordt in Vredestein Banden BV in Enschede geïntegreerd.

     Eind 2001 is de verhuizing voltooid en is het productiebedrijf in Doetinchem opgeheven. De gewone binnen- en buitenbanden van Vredestein worden voortaan volgens de specificaties van Vredestein door de firma Ralson in India geproduceerd. De banden voor het duurdere marktsegment worden bij Lion Tyres in Thailand gemaakt.