Restauratie van "Het Kameel": demontage (1)

	Het begin: de demontage. Wielen en spatborden los. Het lakdoek met veters blijkt vergaan en niet meer te gebruiken. Een nieuwe kettingkast waar het 50 tanden grote kettingwiel(!) in past zal niet meer te vinden zijn. Tot ca. 1950 waren voor herenfietsen 48 tanden standaard, daarna werd het 46. Gelukkig bestaat bij het begin van de restauratieklus (tegenwoordig niet meer) nog de mogelijkheid om bij kettingkastfabrikant De Woerd een nieuw lakdoek om een bestaand kettingkastframe te laten stikken. Dat kan zelfs in het groen, maar of dat ook de originele tint van de fiets is ...? Ik besluit om de kettingkast in groen te laten maken en voor het frame later bij een verfwinkel dezelfde groentint te laten mengen.
	De eerste echte tegenvaller: het mannetje achter de trapas is doorgeroest. De klassieke plek waar een oud fietsframe gewoonlijk het eerste stuk gaat. Om het netjes te herstellen zal ik naar een gespecialiseerde plaatselijke fietsenmakerij moeten, waar ze een nieuw mannetje in het frame kunnen solderen.
	Natuurlijk heeft de roest ook bij de spatborden zijn vernietigende sporen achtergelaten.
	Het achterwiel heeft de maat 28 x 1,75", de typische wielmaat voor transportfietsen. Het is een wiel zonder vrijloop (doortrapper), kruis 4 gevlochten gespaakt - een zwaar en zeer degelijk wiel. Het schroefdraad van de lange as is aan één kant versleten, en ook het tandwiel moet worden vervangen. De velg van het voorwiel heeft de gewone toerfietsmaat 28 x 1 1/2" en is dus ietsje groter. Dat komt omdat hij niet origineel is maar door Littooij begin jaren '50 werd gemonteerd om zo de oude bandrem te vervangen voor een krachtigere trommelrem. In plaats van de fiets weer in de oude staat (met bandrem en twee gelijke wielen) te herstellen kies ik ervoor om de trommelrem te handhaven omdat deze aanpassing een wezenlijk onderdeel van de geschiedenis van deze fiets is.

Last update: 02-09-05