|
|
|
Demontage van de
trapas. Deze is nog in zeer goede conditie, al is hij geen 70 jaar oud. Hij lijkt eerder
uit de jaren vijftig, toen ook het voorwiel en waarschijnlijk het voorspatbord en het
stuur werden vervangen. Dit vermoeden wordt bevestigd nadat de cups uit de bracket geslagen
zijn: de bracketdiameter was iets te ruim, en dat heeft de fietsenmaker die deze trapas
ooit heeft gemonteerd, met een stuk blik opgevuld dat uit een sigarenblikje merk
"Willem II" was gesneden.
De cranks zijn in ieder geval nog origineel.
In beide cranks is de vreemde code "G 23" ingeslagen, en op het kettingwiel staat
het bekende logo van de Engelse onderdelenfabrikant Williams: E (Edward) W (Williams) O (= gemaakt tussen
1 augustus 1928 en 31 juli 1929).
|
|
|
Ook op de binnenbalhoofdbuis van de
voorvork staat de code G 23. Hij staat op een blank geschuurde plek, en ook bovenaan is
aan de achterkant een blankgeschuurde plek. Hier heeft de vork bij het draaien aangelopen,
en dat is de tweede echte tegenvaller: de binnenbalhoofdbuis is krom en moet gericht
worden. Bij de latere montage van de fiets, aan het einde van de
restauratie, zal blijken dat hier nog meer aan de hand is ...
|
|
De bekabeling was een warboel -
allerlei soorten kabels, bij elkaar gedraaid en gesoldeerd, met tape er omheen... Het lijkt ontzettend
prutswerk maar - het werkt! Met de schakelaar op het stuur kan tussen de twee koplampen heen en weer
worden geschakeld.
|
Het kale frame, de
voorvork, de bagagedrager en de velgen gaan naar een gespecialiseerde
fietsenmakerij waar ze ervoor zorgen dat achter de trapas een nieuw
mannetje ingesoldeerd wordt en alle onderdelen gestraald worden en van primer en
zwarte poedercoating worden voorzien (rechter helft van de montagefoto). Dat van de poedercoating
was niet helemaal volgens afspraak, maar omdat het een vrij harde afwerklaag is heeft
het toch wel zijn voordelen. Maar uiteindelijk moet de fiets natuurlijk groen worden. |
|
Het nieuwe
mannetje zit keurig ingesoldeerd.
Ondertussen is ook de
kettingkast terug van De Woerd, voorzien van een groen lakdoek, en wordt
bij een plaatselijke verfwinkel dezelfde groene tint gemengd. Ze gebruiken
daarvoor Teoflux-verf (de fabrikant zit in Breda). Het is een autolak,
maar al voor de oorlog was ook rijwiellak van het merk Teoflux
verkrijgbaar. Helaas is tegenwoordig nergens meer echte, harde rijwiellak
(moffellak) verkrijgbaar. |
|
Copyright by
Herbert Kuner, © 2005 ...
All rights reserved.
Last update: 05-09-05
|