1909: Velleman & Verdoner beginnen met de verkoop van fietsen onder het eigen merk "The Magnet". Van een eigen productie is echter nog geen sprake.

Uit: De Rijwielhandel, januari 1924

1922: V & V willen naast hun groothandel aan de Prins Hendrikkade nu ook een volledige fietsenfabriek oprichten. Daarvoor nemen zij Jacobus van den Berg in dienst, die in Engeland al meerdere jaren ervaring in de rijwielbranche had opgedaan. Hij zet in de Gieterstraat nr. 5 in Amsterdam een kleine fabriek op waar de Magnet-rijwielen worden gebouwd.

1926: Na een brand verhuist Velleman & Verdoners' Rijwielindustrie naar een groot en modern fabrieksgebouw aan de Asterweg in Amsterdam-Noord. Als merknaam wordt nu gewoon het Nederlandse "Magneet" gevoerd.

1928: Ook op de nieuwe locatie wordt de NV Magneet Rijwielenfabriek Velleman & Verdoner geteisterd door een brand, die een deel van de fabrieksgebouwen in de as legt. In plaats van een herbouw koopt Magneet een leegstaande fabriek aan de Groenesingel in Weesp. Kort daarna worden de groothandelsactiviteiten aan de Prins Hendrikkade beëindigd.

1931: Magneet, dat tot nu toe zoals iedereen vrijwel uitsluitend zwarte toerfietsen maakte, komt met een serie bruin gemoffelde, verchroomde fietsen op de markt.

1933: De directie van Magneet verandert: het aandelenpakket Velleman (50 %) wordt overgenomen door J. van den Berg, die samen met Gerrit Verdoner de nieuwe leiding vormt. Inmiddels heeft Magneet een gepatenteerde fiets met kruisframe op de markt gebracht, die als "Stafiets" wordt verkocht.

1934: Magneet bouwt baanracefietsen voor de bekende wielrenner Cor Blekemolen. Daardoor worden ook andere wielrenners aangetrokken en ontstaat de eerste Nederlandse wielrenners-profploeg. Renners uit deze ploeg behalen in de komende jaren talrijke grote successen, ook op internationaal niveau. Tegelijkertijd legt Magneet in haar productieprogramma het accent steeds meer op de zogenaamde sportfietsen, dus lichtere fietsen voor ondermeer toeristische doeleinden - in feite de voorloper van de latere "gewone stadsfiets". In Engeland en Frankrijk zijn deze fietsen in de jaren dertig al tamelijk gewoon, in Nederland loopt Magneet hiermee voorop.

Uit de Magneet-folder van 1937: Stafiets (links) en sportfiets met trommelremmen (rechts)

1945: Na de oorlog krijgt Magneet de gebouwen niet meer terug. Verdoner wordt ziek (kanker) en overlijdt in 1947. Van den Berg koopt de familie Verdoner uit.

1948: De Magneet-fabriek aan de Achtergracht wordt opnieuw door brand gedeeltelijk verwoest. Van den Berg koopt uiteindelijk de Villa Casparus in Weesp, de oude woning van een van de directeuren van Van Houten's chocoladefabriek. Na een verbouwing ontstaat een zeer modern ingerichte fabriek.

Villa Casparus, 1948

Magneet komt in 1956 met het "fc-principe", dat staat voor "friction conquered" (overwonnen wrijving): fietsen met een sportieve geometrie en licht lopende lagers

1956: J. van den Berg overlijdt. Zijn zonen J.R. van den Berg en E.H. van den Berg nemen de leiding over.

1965: Magneet sluit een contract met Peugeot en wordt importeur van Peugeot-bromfietsen voor Nederland. Daarnaast blijft Magneet zelf zware brommers produceren, waarvan veel in de export gaat.

1966: In het kader van de vouw- en minifietsmode brengt Magneet het mooi vormgegeven model ABC op de markt, dat goed verkoopt en ook veel geëxporteerd wordt (VS).

1969: Magneet is een voor Nederlandse begrippen middelgrote tot grote fietsenfabriek, maar kan zich niet aan de heersende trend naar grootschaligheid onttrekken. Veel bedrijven in de rijwielbranche fuseren in die tijd of gaan failliet. Uitbreidingsmogelijkheden heeft Magneet in Weesp niet, en J.R. van den Berg is zeer kritisch wat fusies betreft. Uiteindelijk besluit hij om de rijwielproductie aan Batavus te verkopen. Magneet blijft als handelsonderneming voortbestaan, inclusief het importeurschap van Peugeot bromfietsen.

1976: Met het verlopen van het contract met Peugeot en ook vanwege het feit dat de nu 60-jarige J.R. van den Berg geen opvolger meer heeft, wordt Magneet aan het einde van het jaar opgeheven.

Er zijn door de vele branden geen framenummergegevens van Magneet bewaard gebleven. Voor zover bekend hebben vooroorlogse Magneet-fietsen een framenummer bestaande uit 1 letter en meestal 4 cijfers. Na de oorlog werden aanvankelijk nummers met een dubbele letter gebruikt (b.v. AA3849 of PP6290). In de loop van de jaren vijftig werd overgegaan op nummers van het patroon 1-2345. Al deze nummerseries waren gecodeerd, dus niet in oplopende volgorde. Vanaf 1966 tot aan de verkoop aan Batavus hanteerde Magneet wél oplopende, 6-cijferige framenummers. Batavus bleef de merknaam Magneet nog minimaal tot in de jaren tachtig gebruiken, met uiteraard Batavus-framenummers.